ηλιόφιλα

Φυτά που για να αναπτυχθούν χρειάζονται έντονη ηλιακή ή τεχνητή ακτινοβολία. Φυτρώνουν σε ανοιχτές περιοχές και δεν μπορούν να ζήσουν για πολύ καιρό στη σκιά. H. φυτά είναι τόσο τα ποώδη, όπως το πεντάνευρο, η νυμφαία κ.ά., όσο και τα ξυλώδη (ακακία κλπ.). Επίσης, τα πρώιμα ανοιξιάτικα φυτά των στεπών και των ημιερήμων και από αυτά που καλλιεργούνται, το καλαμπόκι, το σόργο, το ζαχαροκάλαμο κ.ά. Τα φυτά αυτά έχουν πολλά ιδιαίτερα ανατομικο-μορφολογικά και φυσιολογικά χαρακτηριστικά, όπως σχετικά παχιά φύλλα με μαυροκυτταρικό πασσαλώδες και σπογγώδες παρέγχυμα και πάρα πολλά στόματα. Τα η. φυτά, αντίθετα με τα σκιόφιλα, περιέχουν στα φύλλα τους περισσότερη χλωροφύλλη ανά μονάδα επιφανείας και λιγότερη ανά μονάδα μάζας του φύλλου. Χαρακτηριστικό φυσιολογικό γνώρισμά τους είναι η μεγάλη ένταση της φωτοσύνθεσης. Έχει παρατηρηθεί ότι τα ανεπτυγμένα φυτά είναι περισσότερο η. από τα νεαρά.